Myśli samobójcze
Przyczyny samobójstwa lub próby samobójczej nastolatka mogą być złożone. Chociaż samobójstwa są stosunkowo rzadkie wśród dzieci, wskaźnik samobójstw i prób samobójczych znacznie wzrasta w okresie dojrzewania.
Ryzyko samobójstwa znacznie wzrasta, gdy dzieci i nastolatki mają dostęp do broni palnej w domu, a prawie 60% wszystkich samobójstw w Stanach Zjednoczonych popełnianych jest przy użyciu broni palnej. Dlatego broń w Twoim domu powinna być rozładowana, zamknięta i przechowywana poza zasięgiem dzieci i nastolatków.
Przedawkowanie leków dostępnych na receptę i bez recepty jest również bardzo częstym sposobem próby popełnienia samobójstwa. Ważne jest, aby uważnie monitorować wszystkie leki w domu. Wiedz, że nastolatkowie będą „handlować” różnymi lekami na receptę w szkole i nosić je (lub przechowywać) w swojej szafce lub plecaku.
Wskaźniki samobójstw różnią się między chłopcami i dziewczętami. Dziewczęta myślą o samobójstwie i podejmują próby samobójcze około dwa razy częściej niż chłopcy i mają tendencję do podejmowania prób samobójczych przez przedawkowanie lekó lub skaleczenie się. Jednak chłopcy umierają przez samobójstwo około cztery razy częściej dziewczęta, a eksperci uważają, że dzieje się tak, ponieważ mają tendencję do stosowania bardziej śmiercionośnych metod.
Trudno sobie przypomnieć, jak to było być nastolatkiem, uwięzionym w szarej strefie między dzieciństwem a dorosłością. Jasne, to czas ogromnych możliwości, ale może to być również okres stresu i zmartwień. Okres dojrzewania to także czas kształtowania się tożsamości seksualnej i pierwszych związków oraz potrzeby niezależności, która często stoi w sprzeczności z zasadami i oczekiwaniami stawianymi przez innych.
Młodzi ludzie z problemami zdrowia psychicznego – takimi jak Zaburzenia lękowe, Depresja, Choroba afektywna dwubiegunowa lub Bezsenność – są bardziej narażeni na myśli samobójcze. Nastolatkowie przechodzący poważne zmiany życiowe (rozwód rodziców, przeprowadzka, zmiany finansowe, separacja od rodziców) oraz osoby, które są zastraszane i nękane są bardziej narażone na myśli samobójcze.
Czynniki, które zwiększają ryzyko samobójstwa wśród nastolatków, obejmują:
- zaburzenia psychiczne, zwłaszcza Depresja, Choroba afektywna dwubiegunowa oraz Nadużywanie alkoholu i narkotyków (w rzeczywistości około 95% osób, które umierają przez samobójstwo, ma zaburzenia psychiczne w momencie śmierci)
- poprzednia próba samobójcza
- rodzinna historia depresji lub samobójstwa
- nadużycia emocjonalne, fizyczne lub seksualne
- brak sieci wsparcia, słabe relacje z rodzicami lub rówieśnikami oraz poczucie izolacji społecznej
- zmaganie się ze swoją tożsamością płciową i/lub seksualnością w niewspierającej rodzinie lub społeczności
Jakie są znaki ostrzegawcze samobójstwa?
Samobójstwo wśród nastolatków często ma miejsce po stresującym wydarzeniu życiowym, takim jak problemy w szkole, zerwanie z chłopakiem lub dziewczyną, śmierć bliskiej osoby, rozwód lub poważny konflikt rodzinny.
Nastolatkowie, którzy myślą o samobójstwie, mogą:
- mówić o samobójstwie lub śmierci
- dawać do zrozumienia, że może ich już nie być
- mówić o poczuciu beznadziei lub poczuciu winy
- odsunąć się od przyjaciół lub rodziny
- pisać piosenki, wiersze lub listy o śmierci
- rozdawać rzeczy osobiste rodzeństwu lub przyjaciołom
- stracić chęć do udziału w ulubionych czynnościach lub zajęciach
- mieć problemy z koncentracją uwagi lub jasnym myśleniem
- mieć zmiany w nawykach żywieniowych lub spania
- angażować się w zachowania ryzykowne
- stracić zainteresowanie szkołą lub sportem
https://kidshealth.org/en/parents/suicide.html
Ania i ja poznałyśmy się cztery dni po tym, kiedy opuściła Szpital Psychiatryczny po swojej pierwszej próbie samobójczej. Wyjaśniła mi, że dzień, w którym próbowała się zabić, był zwyczajnym czwartkiem. Poszła do szkoły, potem na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, wróciła do domu, zjadła obiad z siostrą i mamą a potem poszła do swojego pokoju. W swoim pokoju zaczęła rozmawiać online z grupą przyjaciół. Czat grupowy przybrał zły obrót, gdy ktoś wysłał kompromitujące zdjęcie kolegi z klasy, który w nim nie uczestniczył. Doprowadziło to do udostępnienia większej liczby nielegalnych zdjęć. Ania śmiała się razem z przyjaciółmi dopóki to jej wstydliwe zdjęcie nie pojawiło się w telefonie. Była zszokowana, przerażona i nie miała pojęcia, kto zrobił to zdjęcie ani w jaki sposób jej przyjaciółka je zdobyła. Czuła się przytłoczona wstydem i strachem. Położyła się tej nocy w łóżku, myśli pędziły, próbując zdecydować, co dalej. Około 3 nad ranem ta myśl przyszła jej do głowy: „Po prostu się zabij. Po prostu weź butelkę tabletek i zakończ to. Jesteś brzydka, a teraz wszyscy cię widzieli. Nigdy więcej nie będziesz miała przyjaciół, a rodzice cię znienawidzą”. Niewiele więcej się zastanawiając Ania wstała z łóżka, podeszła do szafki w łazience i wyjęła niemal pełną butelkę leków dostępnych bez recepty. Połknęła całą zawartość i położyła się z powrotem w łóżku. Kiedy mama Ani budziła ją następnego ranka, córka nie odpowiadała. Wezwała karetkę, która zabrała ją na pobliski SOR. Tutaj ustalono, że Ania przedawkowała leki przeciwbólowe. Otrzymała odpowiednią pomoc medyczną a następnie została wypisana z zaleceniem, aby niezwłocznie zgłosiła się do psychiatry. Ania rozpoczęła leczenie farmakologiczne i terapię psychologiczną. Początkowo myśli o chęci śmierci wciąż pojawiały się w jej głowie od czasu do czasu, ale dokładnie wiedziała, co zrobić, aby sobie z nimi radzić. Po kilku miesiącach myśli ustąpiły. Kontynuowała leczenie przez około rok i ostatecznie była w stanie odstawić leki i kontynuować terapię tylko w razie potrzeby. Powiedziała mi na naszym ostatnim spotkaniu: „Tak się cieszę, że się nie zabiłam. Szczerze nie mam pojęcia, o czym wtedy myślałam. To była bardzo impulsywna decyzja i wiem, że mam szczęście, że żyję”.